Uran News : उरण तालुक्‍याचा चोहोबाजूंनी विकास होत असताना तिची खाडीची मुखे भराव टाकून बुजवली जात आहेत. त्‍यातच जलप्रदूषण वाढल्‍याने किनाऱ्याजवळ आढळणाऱ्या स्थानिक माशांच्या काही प्रजाती नामशेष होण्याच्या मार्गावर आहेत. त्‍यामुळे स्‍थानिक मासळी मिळणे आता दुरापास्‍त झाले असल्याने पारंपरिक व्यवसाय करणाऱ्या मच्छीमारांना सर्वात जास्‍त फटका बसला आहे.

उरण-पनवेल परिसरातील करंजा, मोरा, हनुमान कोळीवाडा, पाणजे, खोपटा, केळवणे, वशेणी, न्हावा, गव्हाण, कोपर, उलवा, मोरावे, मोहा परिसरात मोठ्या प्रमाणावर पारंपरिक मासेमारी केली जाते. या भागात कोळी समाजाची मोठी वस्ती आहे. पारंपरिक मासेमारी हे त्यांच्या उदरनिर्वाहाचे साधन आहे.

मात्र वाढत्या जलप्रदूषणामुळे किनाऱ्याजवळ आढळणाऱ्या स्थानिक माशांच्या काही प्रजाती नामशेष होण्याच्या मार्गावर आहेत. त्यातच येथील अनेक खाडीची मुख्ये भराव टाकून बुजवण्यात आली आहेत. यामुळे कांदळवनाला सर्वात मोठा फटका बसत आहे. याच कांदळवनात विविध जातींच्‍या स्‍थानिक माशांच्‍या प्रजातींची उत्‍पत्ती होत असते.

येथील खाडी किनारपट्टीवर मिळणारे बोंबील, ढोमी, मांदेली, घोळ, कलेट, कोलंबी, शिंगाली, चिंबोरी, खुबे, कालवे, निवट्या, कोलीम, बोईट, पाखट, हेकरू, तांब, मुशी, रावस, जिताडे, शेवंड, पाला, करपाल आदी माशांचे प्रकार आढळतात. हेच मासे मच्छीमारांना चांगले पैसे मिळवून देतात. मात्र आता त्‍यांचे प्रमाण घटले आहे.