महाराष्ट्रात वेगवेगळी भौगोलिक परिस्थिती आहे. विविध रंगाच्या, आकारच्या शेळ्या महाराष्ट्राच्या विविध भागात आढळून येतात. महाराष्ट्रात प्रामुख्याने उस्मानाबादी (Osmanabadi), संगमनेरी (Sangamneri), बेरारी (Berari) आणि कोकण कन्याळ (konkan kanyal) या प्रमुख चार जाती आढळून येतात.

हेही पाहा- दुधासाठी विदेशातील शेळीचा वापर लाभदायक

मांस, दूध, लेंडी खत, चामडीसाठी आपल्याकडे शेळ्यांच पालन केलं जात. अर्धबंदिस्त शेळीपालनासाठी शिफारस केलेली संगमनेरी शेळी दूध आणि मांस या दोन्ही उत्पादनासाठी वापरली जाते. ही जात अहमदनगर जिल्ह्यातील संगमनेर हे या जातीचं मुळस्थान असल्यानं तिला संगमनेरी हे नाव पडले आहे. सोबतच ही  शेळी पुणे आणि नाशिक जिल्ह्याच्या इतरही काही भागात आढळून येते. संगमनेरीला महाराष्ट्रातील दुधाची राणी असं संबोधल जातं. हेही वाचा- कोण-कोणत्या कारणामुळं नासतं दूध ? शारीरिक वैशिष्ट्ये-

शेळ्यांच्या खाद्याचा विचार केल्यास त्या कमी खर्चात जास्त उत्पादन देऊ शकतात. शेळ्यांचा सर्वांत आवडता आहार म्हणजे झाडाचा पाला. शेळ्यांच्या नैसर्गिक आहारात ६० टक्के खाद्य झाडपाला असतो.