Solapur News : मोहोळ तालुक्यातील शेतकरी आता जुनी पीक पद्धती बदलून पेरू शेतीकडे वळला आहे. कमी पाणी, मजुराचा खर्च कमी व कमी कालावधीत उत्पादन यामुळे तालुक्यात वेगवेगळ्या वाणांची सुमारे चारशे एकरावर पेरूची लागवड झाली आहे.

आष्टी तलाव, आष्टी व शिरापूर उपसा सिंचन योजना, सीना व भीमा नद्या यामुळे मोहोळ तालुक्याचे सिंचन क्षेत्र वाढले आहे. त्यामुळे ऊस हे मुख्य पीक म्हणून गणले जाऊ लागले.

भीमा, जकराया, आष्टी व लोकनेते या साखर कारखान्यांमुळे उसाचे क्षेत्र वाढले. मात्र ऊस जाताना होणारा उशीर, वेळेवर उपलब्ध न होणारे पैसे व राजकारण यामुळे अनेक शेतकऱ्यांनी ऊस लागवडीकडे दुर्लक्ष केले आहे. शिवाय, उसाला देण्यात येणाऱ्या मुबलक पाण्यामुळे जमिनी क्षारपड व नापीक झाल्या आहेत, हा सर्वात मोठा तोटा शेतकऱ्यांचा होत आहे.

या सर्व अडचणींमुळे शेतकरी फळबाग लागवडीकडे वळला आहे. त्यात पेरू लागवडीला शेतकऱ्यांनी जादा प्राधान्य दिले आहे. पेरूला जेवढा खर्च करावा तेवढे जादा उत्पादन निघते. मात्र आर्थिक परिस्थितीमुळे जरी हयगय झाली तरीही ते पीक पदरात पडते.

शिवाय जास्त फवारण्याही लागत नाहीत. एक एकर उसाच्या पाण्यात सुमारे तीन एकर पेरू बाग जोपासली जाते. शिवाय मजुरांचा खर्चही कमी होतो. त्यामुळे पेरू लागवडीकडे शेतकरी वळला आहे. पेरूपाठोपाठ सीताफळ लागवडही विस्तारतेय.

पेरू दर्जेदार निघावा यासाठी त्याला ‘फोम’चे आच्छादन केले जाते, त्यामुळे फळाला आकर्षकपणा येतो. पेरूपासून उपपदार्थ निर्मितीची सुविधा तालुक्यात तयार झाली तर आणखी पेरूचे क्षेत्र विस्तारणार आहे.

लाल गराच्या पेरूला मोठी मागणी

पेरूच्या रोपांची लागवड जास्त अंतरावर असल्याने झाडे मोठी होईपर्यंत आंतरपीक घेता येते. सध्या बाजारात आतून लाल गर निघणाऱ्या पेरूला मोठी मागणी आहे. त्यामुळे कमीत कमी एकरी दोन ते अडीच लाख रुपयांचे उत्पादन मिळते.

दरम्यान, पेरूच्या आतील लाल गराचा उपयोग जाम, जेलीबरोबरच बर्फीसाठी मोठ्या प्रमाणात केला जातो; तसेच कच्चाही पेरू मोठ्या प्रमाणात खाल्ला जातो. पेरू विक्री योग्य झाल्यास तातडीने हालचाल करून तो बाजारपेठेत पाठविला पाहिजे.

कारण, त्याची टिकवण क्षमता कमी आहे. याउलट ज्या पेरूचा आतील गर पांढरा आहे त्याला फारशी चव नाही, त्यामुळे त्याचा वापर मोठ-मोठ्या हॉटेलात कांदा, काकडी, बीट या पदार्थांबरोबर फोडी करून खाण्यासाठी वापरतात.