ऊस हे राज्याच्या ग्रामीण अर्थकारणाला आकार देणारे महत्त्वाचे नगदी पीक. साखर कारखानदारीमुळे राज्याच्या ग्रामीण भागात विकासाची अनेक बेटे तयार झाली. परंतु दुष्काळी प्रदेशांतही साखर उद्योगाचा हव्यास अनेक समस्यांना जन्म देऊन गेला. तसेच पाणी व खतांसारख्या निविष्ठांची नासाडी पर्यावरणाच्या मुळावर आली. त्यामुळे पर्यावरणवादी, कोरडवाहू व शाश्वत शेतीचे अभ्यासक यांच्याकडून उसाला खलनायक म्हणून सादर केले जाते. या पार्श्वभूमीवर ऊस शेतीत एआयचा वापर झाला तर पाणी, निविष्ठांची बचत आणि उत्पादकतेत वाढ अशी दोन्ही उद्दीष्टे साधता येतील. उसाखालील क्षेत्र कमी करून ऊस उत्पादन वाढविणे शक्य होईल. त्यामुळे साखर कारखान्यांनी पुढाकार घेऊन आपापल्या कार्यक्षेत्रात एआय ऊस शेती विकासाचा कार्यक्रम हाती घेण्याची आवश्यकता आहे. एआय ऊस शेतीसाठी स्वयंचलित हवामान केंद्र व विविध सेन्सर्स या खर्चिक बाबी आहेत. `विस्मा`चे अध्यक्ष बी.बी.ठोंबरे यांनी सूचविल्याप्रमाणे साखर कारखान्यांनी हवामान केंद्र स्थापन करण्याची जबाबदारी घ्यावी आणि सेन्सर्स शेतकऱ्यांना अनुदानित दरात उपलब्ध करून द्यावेत.